Dar zamanlarda lüzumsuz düşünceler 2020-12-05 18:00:00
Dar zamanlarda bölük pörçük cümlelerle, ya da renklerle hayalini kurduğum sanatsal şey birden bire zihnimde belirdiğinde, onun peşine takılıp gidememenin buruk çaresizliği… Göğüs kafesimden açık havaya çıkabilmek için çırpınan nefesimi zapt edebilmek, zihnimde uçuşan hayallerin patlamaya hazır enerjisini düşürmek, sakinleştirmek pek kolay olmuyor. Gündelik hayatım tamamen bana ait değil çünkü. Yapmam gereken işler, ilgilenmem gereken kişiler var.
Epeyce zaman önceydi. Seksen beş yaşındaki annem, “Bana onu yapma, şunu yap diye akıl vermeyi bırakın. Ben senin yaptığın her işi yapabilirim, gücüm kuvvetim zekam yeter. Yani yirmi otuz sene önce ne yapabiliyorsam bu gün aynı şeyleri yapabilme gücünü görüyorum kendimde” deyince tebessüm etmiştim elimde olmadan. Kızmıştı, ciddiye almadığımı, inanmadığımı düşünmüştü.
Nadim oldum. Şimdi benim iyiliğim için uyarılarda bulunan kendi evladıma aynı şeyi söylesem, kahkahayla gülebilir. Sadece o olsa iyi, kendini genç sanan muktedirler, başkalarının hayatlarını hiçe sayıp geleneksel "yaşlı" basamağına oturttuğu insanları haksız ve adaletsiz olarak yönetmeğe kalkıyorlar.
Bazı romanlar, filmler insanı içinde bulunduğu koşullara, ruh haline göre farklı dozda etkiliyor. İki yıl önceydi. Magda Szabo’nun "İza’nın Şarkısı" adlı romanını sel gibi akan gözyaşlarıyla okuduğumu hatırlıyorum. Atmışlı yıllarda geçen bir Macar romanı. Anne kız arasında kuşak çatışması diyebileceğimiz klasik yaklaşımdan öte iletişimdeki yetersizliğimizin sevgiyi, saygıyı nasıl dumura uğrattığını fark etmek çok acı…
Kısıtlı mekanlarda, dar hayatlar içinde sevdiklerimizle burun buruna geçirilen zamanlarda birbirimizin iyiliği için yaptığımız sanılan şeylerin, aslında karşı tarafta nasıl anlaşıldığını düşünmek gerek. Bunun için çok zamanımız da var üstelik.
"Bir şeyden yoksun olmanın yarattığı duyguyu tek kelimeyle anlat" deseler, “Yalnızlık“ derim. "İnsanın kendisini en yalnız hissettiği durum nedir?" deseler, ”Özgürlükten yoksunluk” derim. Özgürlükten yoksunluk ve yalnızlık birbirinden zalim duygulardır… Mülteci yaşamlar gibidirler. Gurbette, hapiste, evinden, şehrinden uzak yerlerde, dilinden, sevdiklerinden, eşinden dostundan, uğraşından gönül rızasıyla değil, cebren ya da bir nevi mecburiyetten koparılmış olmanın yalnızlığı… O özgürlük düşmanı yalnızlık duygusu öylesine zalimdir ki, hayaller kurmana bile geçit vermez olur bir zaman. Oysa yalnızlığı ve tutsaklığı yenmenin biricik yolu hayallerdir.
2023-09-25 14:59:56
Bizim Radyo'nun cızırtısı
Televizyonumuz yoktu bizim, annemlere gittiğimizde tek yayın kanalı TRT’de "Tatlı Cadı"lı, "Dallas"lı, JR'lı dizileri ve yayın kesildiğinde de "necefli maşrapa" fotoğrafını izlerdik!
... Devamı
2023-06-18 14:10:18
Roz
Etchingham Park festival alanı gibi cıvıl cıvıl insan kaynıyordu. Londra'nın nadir görülen sıcak, yağmursuz gününü kaçırmak istemeyen her milletten insan bebesini, çocuğunu kapıp d... Devamı
2022-12-23 10:00:00
Nesne kişilikler, imaj hayatlar
Yalan bir dünyada yalanlarla yaşıyoruz. Kendi uydurduğumuz yalanı önce kendimize kabul ettiriyoruz ‘işin doğrusu bu’ diyerek. Yalanlarla kurguladığımız hayatı doğru-muş gibi yaşı... Devamı
2022-06-30 14:00:00
Ortada kuyu var yandan geç
Bizim sol cenahta kısmen yasaklı konulardır insanların dini inançlarını merak etmek, konuşmak. Bilmek istememek iyi midir kötü müdür bilmiyorum. Ama birileri rahatça ibadetini yaparken, ... Devamı
2022-06-03 11:00:00
Londra’da Bizim'Kiler
Şahsen tanıdığım yazarların kitaplarını elimden geldiğince, mümkün mertebe bulup buluşturup okumaya çalışırım. Okumadıysam karşılaştığımızda sanki hep “Benim kitabımı oku... Devamı
2022-05-13 18:00:00
Yazmasaydım Olmazdı
Sözleştiğimiz yere, Southgate metro çıkışına vaktinden önce geldim. Burası Londra’nın kuzey doğusundaki Enfield ile Barnet ilçelerinin ortasında, orta halli ve varlıklı Kıbrıslıl... Devamı
2022-02-15 16:00:00
Bir yazar dört kitap
İngiltere parklarıyla ünlüdür. Genellikle şehrin trafiğinden, insan kalabalığından uzak, uçsuz bucaksız yemyeşil çimenler ve envai çeşit ağaçların arasında, o ıssızlık ve sonsu... Devamı
2021-12-15 22:00:00
Bekleme Hasibe
Sabahın erken saatleri. Dolmuşlar, otobüsler işe giden yorgun insanlarla birlikte, cıvıl cıvıl, itiş kakış şakalaşan okul çocukları ile tıklım tıklım. Urla yönüne giden minibüs ... Devamı
2021-11-21 18:30:00
Sonbahar aşkına
Ağaçların yapraklarını döktüğü tarihte arkadaş olmuştuk onunla. O zamana kadar mevsimlerin farkında değildim. Sultanahmet Meydanı'nda Yerebatan Sarayı'nın karşısında park kanepesin... Devamı
2021-08-30 11:00:00
Çanlar çoktandır çalıyor
Ah, kimselerin vakti yokDurup ince şeyleri anlamayaKalın fırçalarını kullanarak geçiyorlarEvler çocuklar mezarlar çizerek dünyaya
(Gülten Akın, İlk Yaz)
... Devamı
