Posta Güvercini
Düne kadar hayat gailesi, ideallerimiz , var oluş amacımız diye diye sırtımızda öylesine büyük sorumluluklar, ödevler, görevler yüklenmiş şekilde dörtnala koşuyorduk ki, sorsan baksan, kendimiz için yapmak istediğimiz hiçbir şeye vakit ayıramadığımız bu amansız koşuşturmadan pek mutlu olduğumuz da söylenemezdi.…
Ağzından çıkan tükürük parçacıklarıyla etrafa rastgele Koronavirüs vehameti saçan yazılardan köşe bucak kaçarken İstanbul’dan bir mektup aldım. Belirsiz karanlıklarda ileriyi görmeye çalışan beynim aydınlandı. Yüreğime güneş doğdu. Aydınlık umutların kapıları bu gençlerin eliyle açılacak. Bir kez daha gençliğe güvenimi tazeledim.…
Sekiz yaşındaydım. Her şey babamın bitpazarından getirdiği kırık parçaları yapıştırılmış pamuk prensesin porselen biblosu ile başladı. Sokakta bulduğum kırık porselen fincan, tabak parçaları, çeşitli boylarda taşlar, dokuları farklı tahta parçaları, kurumuş yaprak, çiçek, farklı renklerini ve dokularını sevdiğim meyve kabukları,…
İsterseniz küçük burjuva devrimciliği ya da konformistliği deyin, ama “düzeni toptan değiştiremedik bari kendi düzenimizi kuralım” yollu kendilerine küçük bir sosyalist komün kurma hayalleri içinde olan ve hatta ufak çaplı bu işe girişen insanlar tanıdım, adları bende saklı… Epeyce bir…
En başta bayram mayram demeden dobra dobra söyleyeyim; parti tutmak takım tutmaya benzemez arkadaş! Şunun şurasında üç beş gün sonra ülkemizde bu güne değin yapılmış seçimlerin en kritik olanına katılmış olacağız. Haşa, haddime değil kimseye akıl vermek. Yakın çevremdeki aile…
Ot mevsimi. Semt pazarlarında bin bir çeşit ot: Radika, hindiba, arapsaçı, gelincik, ebegümeci, yabani pırasa, filiz otu, turp otu, şevket-i bostan, ısırgan, kaz ayağı, cibez, sarmaşık? Lokman hekim şifacısı doğa, bu otları biz parmağımızı oynatmadan önümüze seriyor bu güzel bahar…
İzmir’de yağmur… Gün gelir bir sürü şey Zoruna gitmeye başlar gerçeğin Yenilgiler de biriktirir ilenç de kentlerin sarı gözeneklerinde Zoruna gitmeye başlar gerçeğin? (*) Zoruma gidiyor gerçek. Ağla gözlerim ağla, yağ yüreğime usul usul yağmur. Niyetim karamsarlık, umutsuzluk yaymak değil,…
Gökyüzünden şehre doğru süzülerek inerken, pencereden gördüğüm manzara karşısında kalbim heyecandan duracak gibi oldu. Aşağıda gözüken bir kara parçasına değil, Baltık Denizi’ne doğru iniyorduk. Denizin içinde, ipekten tül perde gibi şeffaf bulutun altında, pırıl pırıl ışıldayan bir kent vardı. Adeta…
Feminist, ekonomik, siyasal bir mola… “Boşluğa dikkat et! Kadın ve erkek arasındaki boşluk nedir ve neden giderek büyüyor aradaki bu boşluk?” Bu soru Dünya Ekonomik Forumu’nun cinsler arasındaki boşlukla ilgili raporunun (Global Gender Gap Report 2017) başlığı. Dünya Ekonomik Forumu…
“Sen hiç cinsel tacize uğradın mı?” Çok kadın buna cevap vermemeği tercih eder. Hele erkek, asla! Oysa bizde ondan çok var! Kadın tacizi, çocuk tacizi (erkek-kız fark etmez), ensest, pedofil, sübyancılık! Amerikalı, Avrupalı, hele İsveçlilerin kendi çağdaş modern demokratik ülkelerindeki…